fovamai pws exw allaxei....fovamai pws me exoun allaxei...giati na to kanoun.....tous afhsa...den eprepe...pws na girisw pisw einai diskolo....mprosta....pws na prwxwrhsw mprosta me alliwsan..me ekanan ena me ekeinous....hmoun kati diaforetiko...idiaitero....kai omws eskupsa to kefali...egina san kai autous...mono etsi tha epiviwna....sigkrouome omws...me ton eauto mou...auton pou epnixa....vriskei pote pote...ligh dinamh mesa apo thn tosh ammo pou tou erixa etsi wste na swpasei.....kai pali ton thavo oso poio vathia mporw...den ton akouw poia....adiaforw...tha me parathsei to xerw...omws egw apla adiaforw...einai duskolo na eisia diaforetikos...den se apodexontai...se fovountai...den se agapoun...se koroideuoun...se travane oso poio katw etsi wste na se afomoiwsoun na se kanoun ena me autous....kai ta katafernoun...giati.....den tous peiraxes....prosexe se murizontai apo makria....na tous krufteis esena den tahs e piasoun,..dne prepei na se piasoun...meine auto pou eisia...zhse etsi opws theleis na zhseis...kai agapa ton eauto sou panw apo ola...gia auto akrivws pou einai...den xreiazete na sou epivevaiwsh kanenas allos...ti axizeis kai an axizeis...eisai....esu....to kati diaforetiko...kai prpei na to deis prwta esu..kai meta tha to doun kai oi upoloiph....anoixe ta matia sou....!!!!

ΔΥΣΚΟΛΟ??????

Ολα γινονται τοσο γρηγορα περνανε οι μερες οι ωρες οι εποχες και εμεις??? Ολα φευγουν ,ερχοναται και ξαναφευγουν....Ξεχναμε ,θυμομαστε....ζουμε???Ολα ερχονται και παρερχονται...Ποτε θα σταματησει???Ποτε....γιατι ετσι ειναι η ζωη..Θα ξυπνησουμε μια μερα και θα δουμε οτι ολα ηταν αερας.....ετσι λενε....Ομως μηπως ζηταμε πολλα...τοσες αναμνησεις τοσες στιγμες ητε καλες ητε κακες...αλλα τις ζησαμε ειμασταν εκει παροντες μπορει να μην εχουμε κανει ολα αυτα που θελαμε λογο καταστασεων αλλα...μην ειμαστε αχαριστοι οτι και αν εχουμε ζησει ηταν και ειναι δικο μας...δεν θα φυγει ποτε θα ειναι εκει χαραγμενο στο μυαλο μας στην καρδια μας.Ειμαστε υπευθυνοι για τις επιλογες μας μπορει να θελαμε να ηταν αλλιως αλλα καναμε μια επιλογη και πρεπει να ειμαστε ευχαριστημενη για αυτη και να μην μετανοιωνουμε ακομα και να την αντιμετωπιζουμε...δεν ειναι ολα ροδινα αλλα..εμεις μπορουμε να τα δουμε ετσι.Ολα ειναι στο μυαλο μας αν αλλαξει αυτο ολα μπορουν να γινουν τελεια...απο το να κοβουμε τα νυχια μας μεχρι να κανουμε bunjee jumping...

Αμαν πια!!!!

Δεν μπορώ την ψευτιά..δεν αντέχω να με κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μου .....Νιώθω ότι με περνάνε για χαζή ...ότι με υποτιμούν...Δηλαδή πως μπορεί κάποιος να νομίζει ότι σε ξεγέλασε???Και να είναι κάποιος που στο κάτω κάτω δεν σε ενδιαφέρει σαν άτομο παει στα κομμάτια αλλά όταν στο κάνει κάποιος που περνάς καλά μαζί του και όταν σου λέει ότι είσαι σημαντική γι αυτόν???Τότε τι μπορείς να καταλάβεις????Γιατί πουλάκι μου...αν μου έλεγες την αλήθεια δεν θα καταλάβαινα????Θα καταλάβαινα θα έδειχνα κατανοήσει αλλά τώρα κάνοντας αυτό τι καταφέρες???Για πες μου...ε???Δεν άκουσα ??Τι είπες??Δεν μιλάς ε??Να σου πω εγώ καταφέρνεις να με εκνευρίζεις κάθε φορά που σε βλέπω..να έχω γίνει πάλι καχύποπτη ....βρε αι από κει που θα κάτσω να σκάσω και να καίω φλάντζα για σένα..Ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά αφού δεν κουνιέσαι sorry αλλά θα κλείσει η πόρτα..!!!

Ξέρεις σήμερα κατάλαβα ότι και εγώ συνέβαλα στο να γίνουμε δυο ξένοι. Σε είχα σε απόσταση,εγώ...η ανέκφραστη,η ψυχρή σε ώθησα στο να μου φέρεσαι το ίδιο ψυχρά έως αδιάφορα μέχρι που με ξέχασες εγώ όμως...δεν σε ξέχασα σε θυμάμαι έχεις χαραχτεί στην καρδία μου είσαι ένα με την καρδία μου .Η καρδία ξέρεις έχει χώρο για πολλά άτομα λένε και όταν χαράσσεται κάποιος δεν διαγράφεται ποτέ μπορεί να ξεθωριάζουν τα γράμματα αλλά είναι εκεί και με την πρώτη ευκαιρία ξαναγράφεται μαγικά..Δεν το ήθελα να με ξεχάσεις..δεν ήθελα να σε μισώ αλλά ούτε να σε αγαπώ το μόνο που ήθελα είναι να περνάμε καλά αλλά δυστυχώς η καρδία δεν είναι από πέτρα με τα χρόνια σε ερωτεύτηκα και μετά ναι..σε αγάπησα. Πόσο θα ήθελα να νιώθεις το ίδιο ,πόσο θα ήθελα να με παίρνεις τηλέφωνο όπως παλιά που μιλάγαμε με τις ώρες ,να μου στέλνεις εκείνα τα αηδιαστικά ρομαντικά στιχάκια σε μηνύματα που τα διάβαζα και το χαμόγελο μου έφτανε στα αυτιά μου. Ποσο θα ήθελα να ερχόμουν σπίτι σου και να καθόμασταν από το πρωί ως το βράδυ....Να με ρωτάς.."Με αγαπάς?"με το ναζιάρικο υφάκι σου. Να μου λες πόσο όμορφη είμαι και ότι θα είμαστε πάντα μαζί,δεν θα μας χωρίσει κανεις.....Θυμάσαι..τα αρκουδάκια??Είμαστε εμείς οι δυο...Δεν εχω καμια φωτογραφια σου απο αυτες που βγαζαμε μαζι....τις εχεις ολεςε εσυ..Τετοιες ωρες θα ηθελα να ειχα μια να βλεπω πως ειμαστε να ελπιζω και να ονειρευομαι οτι θα ξαναγινουμε οπως παλια . Τωρα ποια δεν εχω ελπιδες,ειμαι μπερδεμενη,δεν ξερω τι θελω,τι θελεις . Απο το δημοτικο μεχρι τωρα εισαι ενα ατομο που ηταν παντα στην καρδια μου..τοσα χρονια και ακομα να ξεθωριασεις μπορει καπου καπου να σε ξεχνω αλλα ειναι ο εγωισμος που μαπαινει....Σκεφτομαι ποσο απελπισμενα θελω να ειμαστε μαζι,ποσο σε λατρευω,ποσο με πληγωσες .....Ξερεις σε συγχωρω γιατι για να φτασουμε ως εδω παει να πει οτι εγω σε πληγωσαπρωτη ετσι ωστε να με ξεχασες ετσι εστω να μην με αγαπας ποια...Εγω..ποιος θα το λεγε που σε αγαπω τοσο και που θελω να εισαι καλα....να εισαι ευτιχισμενος ..μου αρκει να γελας,και αν γελας θα γελαω και γω και ας ειμαστε χωρια....δεν ξερεις ποσο ομορφος εισαι οταν γελας λαμπεις ολοκληρος...Θυμαμαι την πρωτη φορα που μου ειπες οτι σου αρεσω και το βαλες στα ποδια.....Ησουν τοσο γλυκος ,τοσο ντροπαλος...!!

Αραγε θα ειμαστε ποτε μαζι???

Πόσο θα ήθελα........

Σε μισώ τόσο πολύ..και όμως συνέχεια σε σκέφτομαι...Είμαι θυμωμένη μαζί σου και όμως όταν μου χαμογελάς ,με παίρνεις αγκαλιά τα ξεχνάω όλα..Θέλω να σε πονέσω όπως πόνεσα εγώ μα δεν μπορώ....Δεν θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου όχι γιατί δεν θέλω, αλλά γιατί φοβάμαι...Φοβάμαι πως θα λυγίσω..Φοβάμαι πως θα σε ξανααγαπήσω....Φοβάμαι πως μόνο με ένα σου βλέμμα θα παραλύσω..Αλλά μέσα μου έχω τόσα που δεν με αφήνουν ούτε στα μάτια να σε κοιτάξω..Είμαι ψυχρή..Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για να μην με ξαναπληγώσεις....Όμως εγώ ακόμα σε αγαπώ....Ακούς???Σ'αγαπώ!!Περνάω τόσο καλά μαζί σου μόνο με σένα περνάω τόσο καλά μόνο εσύ με βοηθάς να ξεχάσω τα πάντα...Όταν είμαι μαζί σου ζω την στιγμή...δεν σκέφτομαι τίποτα μόνο γελάω ....μόνο γελάω...Τόσο απλό...είμαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ...Θυμάμαι τις ώρες που περνάγαμε μαζί θυμάμαι πόσο ωραία ήταν...Θυμάμαι ότι ήμουν σημαντική για σένα και μου το έδειχνες με πρόσεχες σαν τα μάτια σου...Δεν το έχει κάνει κανένας άλλος...Ίσως να νιώθω έτσι επειδή ήσουν ο μόνος που δεν χρειαζόταν να προσέχω εγώ..αλλά το έκανες εσύ για μένα.Ένιωθα ασφάλεια...εμπιστοσύνη..μια ζεστασιά υπέροχη.Τώρα νιώθω μισή...σαν να λείπει κάτι ένα κομμάτι μου..το άλλο μου μισο...Σ'αγαπώ...το ξέρω δεν στο λεγα αλλά σ'αγαπώ είναι τόσο απλό..τόσο όμορφο!!Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ ακόμα και αν πάω στην άλλη άκρη της γης δεν θα ξεχάσω το πρόσωπο σου το χαμόγελο σου πόσο γλυκός ήσουν ,τι ήσουν για μένα..ένας ΗΡΩΑΣ....Ήσουν ο πρίγκηπας μου...μόνο που δεν είχες άλογο αλλά μηχανάκι...και τώρα ποια αμάξι...Μου είχες πει να παντρευτούμε...Θυμάσαι??Τι χαζή που ήμουν...αλλά ήμουν μικρή και τότε δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικός ήσουν για μένα μέχρι που σε έχασα..Το μόνο που θα ήθελα είναι να ξερες όλα αυτά..αλλά δεν τολμώ να στα πω δεν θέλω...φοβάμαι...φοβάμαι πολύ.!!!

Κουκλαάααααααααααααααααρα μου εσύ.....

Φτου να μην σε ματιάσω!!